Staan kwetsbare mensen vooraan in Rutte’s spoorboekje?

Na de mooie woorden van de koning die op veel mensen een diepe indruk maakten, en een bevrijdingsdag in de tuin, zijn onze ogen opnieuw gericht op Mark Rutte. Wat gaat hij ons vanavond vertellen? Iedereen die vanmorgen in de spiegel heeft gekeken, hoopt dat hij in ieder geval gaat zeggen dat de kappers weer open mogen. Maar hoe zit het met kwetsbare mensen?

KansPlus, het belangennetwerk voor mensen met een verstandelijke beperking, stuurde gisteren namens vele collega-organisaties een brief naar de leden van de Tweede Kamer. Om aandacht te vragen voor mensen met een beperking in het politieke coronadebat.
Ze hekelen de huidige ‘nee tenzij’-bezoekregeling. Ze schrijven dat 75% van de mensen met een verstandelijke beperking fysiek net zo gezond is als de gemiddelde Nederlander. Maar dat ze wel ernstig in hun vrijheid worden beperkt omdat ze bij een zorgaanbieder wonen. 

Ik lees het met opluchting. Het wordt tijd dat ‘Den Haag’ zich uitspreekt over die bezoekregeling. Ook al is het geen overheidsmaatregel, maar een regeling van de sector zelf.
Het bezoekverbod, maar ook de besluiten van dagbestedingen om de deuren tot 1 september -en we lazen ook al 1 oktober- te sluiten, raken aan een wezenlijk punt dat KansPlus ook in de brief aanhaalt: ‘Gezondheid is meer dan niet ziek zijn’. 

kwetsbare mensen

Alle maatregelen rond de bestrijding van het coronavirus zijn genomen om de meest kwetsbaren in de samenleving te beschermen. Dat leek een geruststellende gedachte tot we ons realiseerden dat die meest kwetsbare mensen in de samenleving, onze kinderen zijn.
En dan niet per se omdat onze zorgintensieve kinderen extra vatbaar zijn voor het virus. Maar vooral omdat onze kinderen extra vatbaar zijn voor de gevolgen van de bijna-lockdown. En wij, hun ouders met hen.
Wat doet het met onze kinderen om zo lang ‘opgesloten’ te zitten in de woongroep? Of thuis zonder dagbesteding of school? Wanneer loopt hun emotionele en mentale gezondheid echt schade op? Als ik alle verzuchtingen en wanhopige reacties lees van zoveel ouders (bijvoorbeeld op de Facebookpagina Wat Niemand Weet), hebben we dat punt bereikt. Het is voor veel van onze kinderen een levensnoodzaak om elkaar weer te kunnen zien, aan te raken en de dagelijkse structuur weer op te pakken.

kwaliteit van leven

Jet Bussemaker, voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) zegt in de Volkskrant over de vraag hoe we van het slot gaan: ‘Het is tijd voor maatwerk, tijd om in kleiner verband afspraken te maken. Daar past de anderhalvemetersamenleving niet altijd bij, want die is simpelweg niet in alle gevallen te handhaven. Soms moet je de voorkeur geven aan kwaliteit van leven…’

Ja, dan gaat het over de beschikbaarheid van persoonlijke beschermingsmiddelen -inmiddels afgekort tot PBM- mondkapjes en handschoenen dus, en over testen. Misschien wel meer over testen dan over die PBM’s. Want als je weet dat je niet ziek bent, kan je elkaar vasthouden en weer samen zijn. 

spoorboekje

Dus zou het kabinet vanavond in het verwachte ‘spoorboekje’ voor onze terugkeer naar een normaler leven, de meest kwetsbaren in onze samenleving opnieuw als uitgangspunt moeten nemen. Door mensen als onze kinderen, als eerste de ruimte te geven. Door het aanpassen van het bezoekverbod in een ‘ja, maar’ en het binnen randvoorwaarden openstellen van dagbestedingen, zorgboerderijen, logeerhuizen, ODC’s, etc. 

Onze grijze uitgroei en de lange lokken kunnen echt nog wel een paar weken wachten. Want ook met te lang haar, hield de koning een prachtig pleidooi voor omzien naar elkaar.

Dit werd er allemaal niet gezegd in de persconferentie van 22 april, wat wel gezegd had moeten worden.